Lubomir Szopiński, znany też pod pseudonimami „Mirek” oraz „Luboś”, urodził się 13 maja 1913 roku w Kościerzynie. Był to wybitny kaszubski muzyk, dyrygent, wiolonczelista oraz kompozytor, który pozostawił znaczący ślad w historii polskiej muzyki.
Jego życie pełne było przeżyć, które uczyniły go osobą niezwykłą. Szopiński stał się więźniem obozów Stutthof, Sachsenhausen oraz Gusen, co niewątpliwie wpłynęło na jego dalsze losy oraz twórczość.
Po wojnie, z wielkim zaangażowaniem, dołożył starań, by rozwijać muzykę w swojej ojczyźnie. Był założycielem Towarzystwa Muzycznego w Kościerzynie, a także kierownikiem sopockiego polonijnego chóru „Lutnia”, który znacząco przyczynił się do promowania kultury kaszubskiej.
Szopiński był również związany z Chórem św. Cecylii w Kościerzynie oraz chórem kaszubskim, który pod jego kierownictwem rozwinął się w Zespół Pieśni i Tańca Ziemi Kaszubskiej. Jego pasja do muzyki oraz zaangażowanie w jej rozwój uczyniły go nie tylko muzykiem, ale i ważną postacią w społeczności muzycznej regionu.
Życiorys
Lubomir Szopiński przyszedł na świat 13 maja 1913 roku, w rodzinie kupieckiej jako syn Aleksandra i Katarzyny z domu Weber. Swoją edukację rozpoczął w szkole podstawowej, którą kontynuował w Państwowym Gimnazjum Klasycznym w Kościerzynie. Już jako mały chłopiec nauczył się czytać nuty. Będąc uczniem gimnazjum, w wieku kilku lat, dołączył do orkiestry symfonicznej kierowanej przez profesora Dawida Bruskiego, gdzie grał na wiolonczeli. W 1934 roku porzucił naukę w gimnazjum w Kościerzynie i zapisał się do Polskiego Konserwatorium Muzycznego Macierzy Szkolnej w Wolnym Mieście Gdańsku, gdzie jego nauczycielem był profesor Kazimierz Wiłkomirski.
Po powrocie do Kościerzyny, w 1935 roku założył Towarzystwo Muzyczne, które w zaledwie dwa lata później przyczyniło się do powstania orkiestry symfonicznej, której był dyrygentem, oraz chóru mieszanego pod kierownictwem T. Janeckiego. Równolegle prowadził kościelny chór „Św. Cecylia”, a w 1937 roku objął kierownictwo nad polonijnym chórem „Lutnia” w Sopocie.
W dniu 8 września 1939 roku został aresztowany przez niemieckie władze, a w listopadzie tego samego roku został zesłany do obozu koncentracyjnego w Stutthofie. Od kwietnia 1940 roku przebywał w obozie w Sachsenhausen; dwa miesiące później trafił do obozu Mauthausen-Gusen. Nawet w ciężkich warunkach obozowych aktywnie angażował się w życie artystyczne, tworząc chóry liczące nawet 200 osób, pochodzące z różnych narodowości, oraz orkiestry. Przez ten czas napisał wiele utworów, w tym „Sen więźnia” do słów Zdzisława Karr-Jaworskiego, „Elegia” (słowa Gustaw Przeczek), „Dumka – Od Dunaju sinych fal” (słowa Władysław Kozaczkiewicz), „Pieśń o szczęściu”, „Pieśń o piosnce” (słowa Konstanty Ćwierk) oraz marsz Gusenowców „Dla nas słońce nie zachodzi” (słowa Władysław Wnuk).
Po wojnie w 1945 roku Szopiński powrócił do rodzinnej Kościerzyny, gdzie ponownie objął dyrekcję chóru „Św. Cecylia”. W 1947 roku przy chórze powstała sekcja kaszubskiego tańca oraz kaszubska kapela ludowa, która stała się podwaliną przyszłego „Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Kaszubskiej” (ZPiTZK). W latach 50. zespół ten dorównywał poziomem Państwowemu Zespołowi Ludowemu Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Niestety, wobec braku sukcesów w przekształceniu zespołu w grupę zawodową, w 1950 roku Szopiński opuścił Kościerzynę i osiedlił się w Poznaniu, gdzie objął stanowisko kierownika i dyrygenta Chóru Rozgłośni Polskiego Radia, który działał do 1953 roku.
W kwietniu 1955 roku został dyrektorem chóru w Ośrodku Instruktorów Artystycznych Centralnej Rady Związków Zawodowych (CRZZ) w Skolimowie, natomiast w grudniu 1958 roku objął posadę dyrygenta Chóru Polskiego Radia we Wrocławiu. Równolegle, od 1959 roku, także dyrygował Akademickim Chórem Mieszanym Politechniki Wrocławskiej.
Lubomir Szopiński zmarł 5 listopada 1961 roku w Instytucie Onkologii w Krakowie. Jego ostatnie pożegnanie miało miejsce 9 listopada 1961 na cmentarzu w Kościerzynie. Jego wkład w kulturę i muzykę doceniany jest do dziś, a jego imię widnieje na tablicach ulicznych w Gdańsku i Kościerzynie.
Przypisy
- Biografia Lubomira Szopińskiego na stronie Kaszubskiego Zespołu Pieśni i Tańca Kościerzyna [dostęp 15.06.2019 r.]
- Lubomir Szopiński – Kaszubski Zespół Pieśni i Tańca „Kościerzyna” [online] [dostęp 15.06.2019 r.]
- LeonL. Roppel LeonL., Zwycięstwo Pieśni: O Lubomirze Szopińskim, Gdańsk 1970 r., s. 5.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Szymon Sutor | Aleksander Majkowski | Joanna Kreft-Baka | Stanisław Gostkowski (poeta) | Elżbieta Waszczuk | Małgorzata Szlagowska | Stanisław Janke | Włodzimierz ScisłowskiOceń: Lubomir Szopiński