W sercu Kościerzyny, w województwie pomorskim, znajduje się obraz Matki Bożej Kościerskiej Królowej Rodzin, który możemy podziwiać w kościele farnym Sanktuarium Świętej Trójcy. To niezwykłe miejsce od XVII wieku przyciąga wiernych, którzy oddają cześć obrazowi Matki Bożej, powszechnie znanej jako Madonna Kościerska.
Warto zaznaczyć, że ten urokliwy obraz jest kopią słynnego obrazu Matki Bożej Śnieżnej. Przez wieki Sanktuarium to stało się symbolem duchowego życia lokalnej społeczności.
Obecnie, kustoszem tego wyjątkowego sanktuarium jest ks. Antoni Bączkowski, który dba o jego rozwój oraz pielęgnowanie tradycji związanych z kultem Matki Bożej Kościerskiej. Dzięki jego staraniom miejsce to staje się coraz bardziej dostępne dla pielgrzymów i turystów pragnących doświadczyć religijnego wymiaru tej świętości.
Historia cudownego obrazu Matki Bożej Kościerskiej Królowej Rodzin
W Kościerskim Sanktuarium, obraz Matki Bożej Kościerskiej funkcjonuje od około 1610 roku. Historia jego obecności w tym miejscu datuje się na czasy starożytnego Rzymu.
Po Soborze Efezkim, który miał miejsce w latach 432–440, w Rzymie postawiono majestatyczną świątynię, znaną jako kościół Matki Bożej Większej, czyli Santa Maria Maggiore. To jest największa rzymska świątynia poświęcona Maryi. W jej wnętrzu znalazł się obraz Najświętszej Maryi Panny, który od samego początku stanowił cenną relikwię Rzymu, zastrzeżoną dla tego miejsca. Przez wiele lat nie było zezwolenia na jego kopiowanie.
Dopiero po upływie wieków, papież Pius V wydał zgodę na reprodukcję cudownego wizerunku. Obraz ten znany jest pod różnymi tytułami, w tym: Matka Boża Śnieżna, Matka Boża Większa oraz Zbawienie ludu rzymskiego.
W okolicach 1610 roku, biskup włocławski przybył do Rzymu i przywiózł ze sobą kopię tego wizerunku do Kościerzyny. Obraz umieszczono w drewnianym kościele, który niestety spłonął w 1626 roku. Jednak cudowny obraz przetrwał to nieszczęście. W 1642 roku zbudowano nową świątynię, w której cudowna ikona znalazła swoje miejsce w głównym ołtarzu.
W latach 1914 – 1917 wzniesiono nowy kościół, który funkcjonuje do dnia dzisiejszego. Z kolei w ołtarzu bocznym znajduje się wizerunek Madonny Kościerskiej. Dnia 11 października 1970 roku ks. Biskup Kazimierz Józef Kowalski, ordynariusz chełmiński, ustanowił sanktuarium maryjne dla całego regionu kościerskiego.
Natomiast 7 czerwca 1997 roku biskup pelpliński Jan Bernard Szlaga nadał sanktuarium pełny tytuł Matki Bożej Kościerskiej Królowej Rodzin. Wkrótce po tym wydarzeniu wysłano prośbę do Ojca Świętego o pozwolenie na koronację papieską tego wizerunku. Odpowiedź była pozytywna, co zaowocowało dniem 11 stycznia 1998 roku, kiedy to papież udzielił zgody na ukoronowanie wizerunku Matki Bożej Kościerskiej Królowej Rodzin.
Ceremonia koronacji miała miejsce 16 maja 1998 roku, co podkreśliło wyjątkowe znaczenie tego obrazu w wierzeniach i historii regionu.
Wizerunek Matki Bożej Kościerskiej
Wizerunek Matki Bożej Kościerskiej to olejny obraz na płótnie, którego wymiary wynoszą 150 × 108 cm. Nieznany artysta przedstawił Maryję trzymającą Dzieciątko Jezus, ukazując ich w półpostaci, z lekko zwróconym w prawą stronę profilem. Dzieciątko, siedzące na lewym ramieniu Matki, trzyma księgę w lewej rączce i błogosławi prawą ręką. Matka obejmuje Syna obiema rękami, z prawą ręką spoczywającą na lewej, na której trzyma chusteczkę. Para patrzy prosto na widza, co nadaje obrazowi wyjątkowego wyrazu.
Głowy Matki i Dziecięcia zdobią korony, malowane na tle nimbów, co podkreśla ich świętość. Na prawym ramieniu Madonny widnieje niebieski płaszcz, ozdobiony charakterystyczną gwiazdą otoczoną ośmioma mniejszymi gwiazdkami.
Kościerski obraz składa się z centralnej części o wymiarach 109 × 93 cm, będącej pierwotnym przedstawieniem Matki Bożej Śnieżnej. Do tego dodano boczne fragmenty, na których namalowano dziewięć medalionów przedstawiających wybrane sceny różańcowe, połączone paciorkami. Dodatkowo, w górnej części obrazu umieszczono Gołębicę, symbolizującą Ducha Świętego, a po bokach występują po trzy główki anielskie na skrzydełkach.
Na przełomie XVII i XVIII wieku, przy obrazie ufundowano srebrne szaty dla Madonny i Dzieciątka oraz korony, które nałożono na namalowane partie, co miało miejsce między rokiem 1699 a 1705. Suknia Maryi została ozdobiona motywami kwiatowymi, a jej głowę zdobi gładki, drobno pofałdowany welon. Suknia Jezusa jest gładka, również drobno fałdowana, z wzorzystymi rękawami w listki i kwiaty.
Ostatnim elementem dekoracyjnym obrazu są srebrne koliste plakiety, ufundowane i wykonane w latach 1748-1749, które powtarzają sceny różańcowe i zostały starannie zamontowane w odpowiednich miejscach.
Pozostałe obiekty w kategorii "Kościoły":
Kościół Świętej Trójcy w Kościerzynie | Kościół Zmartwychwstania Pańskiego w Kościerzynie | Parafia Świętej Trójcy w KościerzynieOceń: Sanktuarium Matki Bożej Kościerskiej Królowej Rodzin